بررسی اثر کارواکرول بر بیان ژن اینترلوکین-۶ و پروتئین های سیگنالی در رده سلول های سرطانی پروستات

زمینه و هدف: اینترلوکین-6 باعث ایجاد خاصیت آنتی آپوپتوزی و مقاومت دارویی در سلول های سرطانی پروستات می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر کارواکرول بر بیان ژن il-6، پروتئین های سیگنالی آن و توانایی مهاجرت در رده سلول های سرطان پروستات (du-145) می باشد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، سلول های du-145 با غلظت های مختلف کارواکرول به مدت 48 ساعت تیمار شدند. سپس، درصد زیست پذیری سلول ها به کمک روش رنگ سنجی تترازولیوم (mtt) اندازه گیری و غلظت مهارکنندگی 50 درصد رشد سلول ها (ic50) محاسبه شد. میزان il-6 در غلظت های مختلف کارواکرول با استفاده از کیت الایزا تعیین شد. بیان ژن il-6 و پروتئین های سیگنالی آن (pstat3، perk و pakt) به ترتیب با استفاده از روش های real time rt pcr و western blot تعیین شدند. توانایی مهاجرت و تهاجم سلول های du-145 با استفاده از تست invasion بررسی شد. یافته ها: میزان ic50 کارواکرول معادل mµ2/406 به دست آمد. کارواکرول در غلظت mµ150 باعث افزایش بیان mrna مربوط به il-6 وافزایش سنتز پروتئین آن گردید؛ اما در غلظت های بالاتر از mµ150 بیان mrna و سنتز il-6 به صورت وابسته به دوز کاهش یافت (05/0>p). کارواکرول در غلظت بالاتر از mµ150 بصورت وابسته به دوز باعث کاهش پروتئین های مسیرهای سیگنالی داخل سلولی pstat3، perk و pakt شد؛ همچنین، کارواکرول توانایی تهاجم و زیست پذیری سلول های سرطانی du-145 پروستات را به طور معنی داری کاهش داد (05/0>p). نتیجه گیری: کارواکرول از طریق کاهش پروتئین های مسیرهای سیگنالی داخل سلولی و بیان ژن il-6 باعث کاهش رشد، تکثیر و توانایی مهاجرت سلولی و باعث القاء آپوپتوز در سلول های سرطان پروستات (du-145) می گردد. بنابراین، کاواکرول به عنوان یک ماده درمانی سودمند در درمان سرطان پروستات می تواند مورد توجه قرار گیرد.